 | ||
| Geïnspireerd op de naturschallwandler zijn Hans en Cyriel de uitdaging aangegaan | ||
| om zelf een luidspreker systeem volgens dit zelfde principe te bouwen. | ||
| Tijdens deze clubavond zullen ze afwisselend tracks draaien om de verschillen | ||
| en zeker ook de overeenkomsten te laten horen. | ||
 | ||
| Playlist: | ||
| * Uitvoerende en track: | ||
| * The Fairfield Foury; These Bones | ||
| * Chie Ayado; In My Life | ||
| * Laura Fygi; Till There Was You | ||
| * Nidarosdomens Jentekor & Trondheimsolistene; Arnesen: Magnificat 5. Fecit Potentiam | ||
| * Marianne Mellnas; Cantique De Noel : O Helga Natt (O Holy Night; Sung In Swedish) | ||
| * Anette Askvik; Liberty | ||
| * Dominique Fils-Aimé; Birds | ||
| * James Mulvale; Asmr Binaural Experiment | ||
| * Maceo Parker; Children's World | ||
| * Jennifer Warnes; The Well | ||
| * Minnesota Orchestra; Baba Yaga, Op. 56 | ||
| * Holly Cole; I Can See Clearly Now | ||
| * Scala & Kolacny Brothers; Nothing Else Matters | ||
| * Nina & Frederik; Time For Man Go Home | ||
| * Cincinnati Pops Orchestra en Erich Kunzel; Banditen Galop, op. 378 | ||
 | ||
| Het eerste stuk muziek klinken uit de creatie van Hans. | ||
| Het mannen gospeltrio klinkt aangenaam in de ruimte. | ||
| Wat natuurlijk meteen opvalt, is het geluidsbeeld dat zich als een bubbel tussen de luidsprekers en zich in de ruimte ontvouwt. | ||
| De meerdere stemmen van het a capella koor “The Fairfield Four” bestrijken een groot aantal octaven, | ||
| waarbij de 2x subwoofers extra ondersteuning geven in de laagste regionen. | ||
| Het laag is lekker dik aangezet, maar het midden gebied mist wat aftekening in het geluidsbeeld. | ||
 | ||
| Omschakelen naar de set van Cyriel. We luisteren nu naar een piano met vrouwenstem. | ||
| De piano wordt mooi breed neergezet en de stem van “Chie Ayado” klinkt mooi doorleefd. | ||
| In tegenstelling tot de set van Hans zijn in deze set eigenlijk geen aparte subwoofers opgenomen, | ||
| maar heeft Cyriel 2 losse KEF B200 woofers ingezet, als onderdeel van een 3 weg systeem. | ||
| Als we deze twee sets vergelijken dan is het laag uiteraard wat minder prominent aanwezig. | ||
| Hoewel de woofers vrij ver achterin de zaal staan zorgt dit wel voor een frequentiebalans die goed uitgebalanceerd is. | ||
| Uit de set van Hans klinkt “Laura Fygi”. | ||
| Nu dat we een paar keer tussen de sets geschakeld hebben wordt steeds meer duidelijk | ||
| dat de set van Hans veel meer body in de weergave heeft. | ||
| Het gebruik van de dubbele subwoofer en de extra driver dragen hier aan bij. | ||
| De stem van Laura klinkt wel wat nasaal en alsof ze door een brievenbus zingt. | ||
 | ||
| Het neerzetten van grootse koren is iets wat beide sets uitstekend kunnen, | ||
| het afstraalgedrag zorgt voor een groot geluidsbeeld. | ||
| Het “Nidarosdomens Jentekor” wordt begeleid door een symfonieorkest in een muziekstuk waar veel in gebeurt, | ||
| met veel stemmen en veel instrumenten. | ||
| Bij het crescendo lijken de speakers van Cyriel wat dicht te lopen, | ||
| maar in de rustige stukken klinkt het mooi en evenwichtig. | ||
| Hier lijkt alles mooi in balans; wel met wat minder body dan met de set van Hans, maar de stemmen klinken meer open. | ||
| Bij het “Cantique De Noel” horen we opnieuw een koor maar dan met kerkorgel en sopraan. | ||
| Dit doet de set wel erg goed. Je hebt niet het idee dat je iets mist in de opname; erg knap gedaan. | ||
| Ook Hans speelt dit nummer op zijn set. | ||
| Het koor staat wat verder naar achteren in het geluidsbeeld, | ||
| en ook nadat het volume wat omhoog is gezet klinkt de set toch wat terughoudender. | ||
| Bij hetzelfde volume lijkt het alsof de stemmen wat meer moeite hebben om een compleet plaatje te maken. | ||
| Hier ontbreekt wat openheid die in de set van Cyriel duidelijker aanwezig is. | ||
| Maar bij het aanzetten van kerkorgel klinkt er meer gewicht en wordt het realistischer. | ||
| De set van Hans laat meer ritme en swing horen waardoor je aangenaam blijft luisteren. | ||
 | ||
| Vooral bij het nummer “Liberty” van het gelijknamige album van “Anette Askvik” zit veel lucht rond | ||
| de vrouwenstem en de piano. Hier wordt vooral in de hogere registers gespeeld. Maar zodra de | ||
| dames de echt hoge noten raken loopt het geluid toch weer wat dicht. De elektronische baslijn wordt | ||
| door de subwoofers lekker ritmisch weergegeven. De uithalen van de saxofoon worden mooi breed | ||
| neergezet en lopen fijn door het frequentiegebied heen. | ||
 | ||
| Nu mag Cyriel met hetzelfde nummer laten horen wat de verschillen zijn. | ||
| Het is wel duidelijk dat de stemmen veel opener klinken en losser staan van de rest van de instrumenten. | ||
| De s- en de t-klanken worden wat minder venijnig weergegeven. | ||
| De violen en bas zijn beduidend dunner, maar deze set maakt weinig fouten. | ||
 | ||
| Met “Birds” van “Dominique Fils-Aimé” is er opnieuw een vrouwenstem te horen. | ||
| Ja, dat kan dit systeem inderdaad erg goed. | ||
| Omdat de twee systemen het gehele geluidsbeeld als een bubbel wordt weergegeven, | ||
| mis je de plaatsing van de stemmen en instrumenten in de soundstage. | ||
| Er zijn ook nummers die dat helemaal niet zo nodig hebben zoals het “ASMR Binaural Experiment” van “James Mulvale”. | ||
| De shaker in het nummer kan af en toe wel een beetje schel uit de hoek komen. | ||
| Zo ook de trompet van “Maceo Parker” die wat venijnig uit de hoek komt, maar nooit over het randje | ||
| gaat. De drums klinken helaas wat dunner waardoor het nummer de swing verliest. | ||
| Juist dit nummer heeft een goede basweergave nodig die voor de stuwing in het ritme moet zorgen. | ||
| Het weergeven van singer-songwriter muziek waarbij de begeleiding zich beperkt tot gitaar of piano gaat prima. | ||
| Dat is toch weer anders als Hans het nummer “The Well” opzet. | ||
| Het ritme zit hier beter in; de baslijn beschrijft de melodie en dat is de sterkte van het systeem van Hans. | ||
| Bij het “Baba Yaga” wordt veel van het systeem gevraagd, het is een zeer dynamische opname met lekker veel laag. | ||
| Zodra het muziekstuk naar het crescendo gaat wordt het wel een kakofonie van violen en percussie | ||
| en loopt het geluidsbeeld toch weer wat dicht. | ||
| Dan maar even het volume wat lager zetten zodat de set zich niet meer verslikt. | ||
 | ||
| Tijdens het nummer van Holly Cole: “I Can See Clearly Now” wordt er wat geëxperimenteerd met de set van Hans | ||
| door de speakers flink in te draaien. | ||
| Hierdoor wordt het geluidsbeeld wat rustiger en neemt het felle van de breed-bander wat af. | ||
| De stem van Holly die eerst wat nasaler overkwam, klinkt nu wat vriendelijker en minder toeterig. | ||
| Verder verstomt het midden gebied teveel waardoor gekozen wordt | ||
| om de speakers maar weer terug in de originele stand naar het publiek te draaien. | ||
| Op de set van Cyriel klinkt het voor mij bekende “Nothing Else Matters”, | ||
| maar dan niet in de originele uitvoering van Metallica, maar door een dameskoor enkel begeleid door een vleugel. | ||
| De set van Cyriel heeft minder drive en ritme dan de set van Hans, | ||
| maar de stemmen en de koren worden daarentegen wel opener weergegeven met een minder nasaal karakter. | ||
| Cyriel vertelt mij naderhand dat het ontwerp van zijn set ook met name op gericht is op ruimtelijkheid, | ||
| openheid, frisheid, veel detail en een bescheiden aanwezigheid zodat het niet te ‘overdonderend’ overkomt. | ||
| Bij het experimentele nummer “Bubbles” van “Yosi” gebeurt er weer veel in het geluidsbeeld, | ||
| wat erg mooi door de set van Cyriel wordt weergegeven. | ||
| De drive in de baslijn is hier goed in balans en evenaart de punch van de set van Hans bijna. | ||
| De set kan goed omgaan met veel informatie in het geluidsbeeld. | ||
 | ||
| Als één van de afsluiters luisteren we naar “Time For Man Go Home” door “Nina & Frederik”. | ||
| Dit klinkt als een 78 toeren plaat met enkel een mannen en een vrouwenstem begeleidt door simpele percussie. | ||
| De productie van de opname is zo overheersend dat het geluid net zo goed uit een simpel transistor radiootje kan komen. Maar wel leuk. | ||
 | ||
| Als klap op de vuurpijl, maar eigenlijk met de klap van een zweep of is het eigenlijk het pistoolschot van de bandieten ? | ||
| In ieder geval sluiten we de avond af met “Banditen Galop, op. 378” | ||
| uitgevoerd door het “Cincinnati Pops Orchestra” onder begeleiding van “Erich Kunzel”. | ||
| Hiermee komt de muziek ten einde en kunnen we natuurlijk niet anders dan Hans en Cyriel hartelijk bedanken | ||
| voor het demonstreren van de door henzelf eigenhandig vervaardigde sets. | ||
| We hebben deze avond getuige mogen zijn van de vele uren bouwen, | ||
| experimenteren en tweaken van hun eigen interpretatie van de naturschallwandler. | ||
| Een compliment en een flesje wijn is zeer zeker op zijn plaats. | ||
| Verslag: Erwin | ||
| Verslagen | |